هیاهوی بی ارزش خورده پادو های پاک باخته، در سراسرلحظات خیابان های شهر تماشایی بود! . " آی آبنیات ، آی کندوروک، آی کُرص نعنا، پّرپّروک". خواننده ای که تمام رگهایش خوردبود، حالا نردبانی بسوی آسمانی شده بود، که به آن راهش ندادن!. " سی سالمومن ،ولی هنوز ، خونِکو بی تو نبستم"!